Wydziedziczenie - Cuprum-Lex

wydziedziczenie to instytucja, która w skutkach powoduje, iż uprawniony do zachowku zostaje pozbawiony możliwości dochodzenia zachowku – np. wydziedziczając syna matka może doprowadzić to tego, że ten nie otrzyma po jej śmierci jakiegokolwiek spadku ani zachowku;
wydziedziczenie jest zapisem w testamencie i nie może nastąpić poza testamentem;

wydziedziczyć można tylko osobę, która: 1) wbrew woli spadkodawcy postępuje uporczywie w sposób sprzeczny z zasadami współżycia społecznego, 2) dopuściła się względem spadkodawcy albo jednej z najbliższych mu osób umyślnego przestępstwa przeciwko życiu, zdrowiu lub wolności albo rażącej obrazy czci czy 3) uporczywie nie dopełnia względem spadkodawcy obowiązków rodzinnych;
do wydziedziczenia wystarczy spełnienie tylko 1 z powyższych przesłanek;
wydziedziczenie powinno opierać się o przesłankę prawdziwą – podstawy wydziedziczenia bada Sąd rozpoznający sprawę;

podstawowa obrona przed wydziedziczeniem, to wykazanie, że wskazana w testamencie podstawa wydziedziczenia nie jest prawdziwa;
podważenie całości testamentu, w którym zawarte jest wydziedziczenie, skutkuje podważeniem wydziedziczenia;
podważenie wydziedziczenia odbywa się w trakcie sprawy sądowej o zachowek – Sąd rozpoznając sprawę bada, czy do wydziedziczenia doszło. Osoba domagająca się zachowku musi udowodnić swoje roszczenie co do zasady i co do wysokości, a nadto musi obalić skuteczność wydziedziczenia;